„Pee-wee jako On sam” o Maksie: testament niezrozumianej ikony

MAX – NA ŻĄDANIE – FILM DOKUMENTALNY

Przeszukując archiwa Le Monde po obejrzeniu Pee-wee as Himself , pięknego dokumentu nakręconego przez Matta Wolfa na kilka miesięcy przed śmiercią Paula Reubensa, twórcy postaci Pee-wee Hermana, 30 lipca 2023 r., natrafiłem na kilka linijek, które napisałem, gdy Big Top Pee-wee został wydany we Francji w 1989 r. Wściekły, są one dość charakterystyczne dla niezrozumienia francuskich krytyków i francuskiej publiczności w odniesieniu do wiecznego dziecka w czerwonej muszce. W dwustuminutowych odcinkach dokumentalista Matt Wolf, specjalista od zapomnianych artystów (co nie do końca ma miejsce w przypadku Pee-wee Hermana), łączy tę lukę dzięki cierpliwości (jego temat jest daleki od zawsze współpracujący) i pomysłowości.

W reżyserii Randala Kleisera ( Grease ) Big Top był drugim filmem fabularnym, w którym wystąpił Pee-wee, po Pee-wee's Big Adventure (1987), który jest również reżyserskim debiutem Tima Burtona. Pee-wee Herman namówił dwie znane aktorki — Penelope Ann Miller i Valerię Golino — aby zagrały z nim. Z tą drugą nakręcił to, co zamierzał zrobić, aby był to najdłuższy pocałunek w historii kina, ku wielkiemu rozczarowaniu Warner Bros., które produkowało film. Wywołało to niezręczność, która pojawia się, gdy komicy o nieco nieatrakcyjnym wyglądzie wykorzystują swoją sławę, aby zdobyć rolę głównego bohatera. Z wyjątkiem tego, że Paul Reubens był gejem. Ta tajemnica stała się wiedzą publiczną w lipcu 1991 roku, kiedy został aresztowany przez policję w Sarasocie na Florydzie w kinie porno i oskarżony o nieprzyzwoite obnażanie się.

Pozostało Ci 65.16% tego artykułu do przeczytania. Reszta jest zarezerwowana dla subskrybentów.